چندی پیش نشست محمد جوروند، مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، با هتلداران استان با هدف بررسی مسائل و مشکلات و همچنین هم‌اندیشی در راستای توسعه گردشگری برگزار شد.
جلیل جعفری، فعال رسانه، در یادداشتی نوشت: در این نشست، که با حضور اعضای جامعه حرفه‌ای هتلداران و تأسیسات گردشگری استان برگزار شد، بر لزوم شبکه شدن گردشگری خوزستان و اعطای تسهیلات ویژه برای بازسازی و تقویت بنیه سرمایه هتل‌ها تأکید شد. هدف این نشست، که در هتل پارس اهواز تشکیل شد، بررسی مسائل و مشکلات و همچنین هم‌اندیشی برای توسعه گردشگری در استان خوزستان بود.
شبکه شدن گردشگری خوزستان، لزوم اعطای تسهیلات ویژه برای بازسازی و تقویت بنیه سرمایه هتل‌ها و بررسی چالش‌های پیش روی صنعت گردشگری موضوعات عنوان شده در این نشست را تشکیل می‌داد.
عبدالحمید حرمتی، رئیس جامعه حرفه‌ای هتلداران خوزستان، اعطای تسهیلات ویژه برای بازسازی و تقویت بنیه سرمایه درگردش هتل‌های خوزستان را خواستار شد و پس از او تک‌تک هتلداران استان خوزستان چالش‌ها و مشکلات خود و جامعه هتلداری را بیان کردند.
همچنین محمد جوروند، مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، با تاکید بر لزوم تغییر نگاه به ظرفیت‌های گردشگری استان گفت: رونق گردشگری و به دنبال آن هتلداری در خوزستان زمانی محقق می‌شود که با تبلیغات هدفمند و معرفی مؤثر جاذبه‌های تاریخی، طبیعی و فرهنگی، تصویر مثبتی از این استان ارائه شود.
وی از سوی دیگر بر لزوم دقت در صدور مجوز اقامتگا‌ه‌های بوم‌گردی خوزستان تاکید کرد و تبلیغات هدفمند را در رونق گردشگری استان خوزستان موثر دانست.
به همین بهانه بر برخی از چالش‌های هتلداری درنگ خواهیم کرد.
هتلداری به مجموعه فعالیت‌هایی گفته می‌شود که در صنعت اقامت و پذیرایی ارائه می‌شوند و هدف اصلی آن ارائه خدمات مطلوب به مهمانان و مسافران است. این صنعت شامل انواع مختلفی از اقامتگاه‌ها مانند هتل‌ها، هتل‌آپارتمان‌ها، مهمانسراها و غیره می‌شود. هتلداری همچنین شامل مدیریت و ارائه خدمات مربوط به غذا و نوشیدنی، نظافت، پذیرش و سایر خدمات مرتبط با اقامت مهمانان است.
هتلداری، از دید صنعتی، عبارت از صنعت بزرگ و متنوعی است که شامل طیف وسیعی از کسب‌وکارها می‌شود. هدف اصلی این صنعت ارائه تجربه‌ای خوشایند و خاطره‌انگیز به مهمانان است. این صنعت به توسعه اقتصادی و گردشگری مناطق مختلف کمک می‌کند.
هتلداری در عین برخورداری از جذابیت حرفه پراضطرابی است. برای مثال، میان خانه مسافر و هتل‌ها رقابت وجود دارد و این قاربت به تعارض انجامیده است. مالکان خانه‌های مسافر به‌عنوان نمونه هزینه بالا و یا مالیات نمی‌پردازند و این درحالی است که هتلدارها ملزم به پرداخت انواع هزینه‌ها هستند.
به باور کارشناسان، هتلداری در کشور به این دلیل به یک چالش بزرگ تبدیل شده که در بازار هیچ محصولی ثبات قیمت ندارد. هتلداران برای خدمات‌رسانی شایسته به مسافران و گردشگران به سیاه‌های بلند و بالا از انواع مختلفی لوازم و تجهیزات نیاز دارند. به عنوان مثال، در صورتی که تجهیزات صنعتی آشپزخانه، رختشوی‌خانه و… با مشکل خاصی مواجه شوند، برای تعویض یا تعمیر قطعات باید هزینه‌‌های هنگفتی پرداخت کرد چراکه این لوازم در بازار معمولا ثبات قیمتی ندارند و ممکن است یک محصول خاص در عرض چند روز با افزایش قیمت مواجه شود.
در مواقعی حتی اگر لوازم از برندهای خارجی باشد ممکن است دسترسی به قطعات آنها در بازار سخت و در مواقعی غیرممکن باشد. علاوه بر این، خرید لوازم اتاق مهمان از جمله لوازم یکبار مصرف بهداشتی که به صورت مرتب باید شارژ و تعویض شوند از دیگر مشکلات هتلداری است که باید برای یک محصول خاص با کیفیت مشابه نسبت به روزها یا ماه های گذشته هزینه بیشتری پرداخت کرد.
آمارها نشان می‌دهند که در سال‌های گذشته تمایل افراد به کار در واحدهای گردشگری کاهش یافته و برای یادگیری هم تمایلی ندارند. هم‌اکنون بسیاری از هتل‌ها با کمبود نیروهای آموزش دیده مواجه‌اند.
از سوی دیگر، ناگفته پیداست که تورم اقتصادی روی سرمایه‌گذاری ساخت هتل تاثیر منفی می‌گذارد زیرا برخی از کالاها در ایران وجود ندارد و تغییرات قیمتی سرعت ساخت را کاهش می‌دهد و این میل سرمایه‌گذاری در هتل‌سازی را نیز کاهش می‌دهد.
نکته دیگر اینکه هتلداری به‌مثابه کارآفرینی در طول دهه‌های متمادی چالش‌های زیادی را پشت سر گذاشته است. هر کدام از این چالش‌ها برای کارآفرینان دردسرهای خاصی به همراه داشته است. فعالیت کارآفرینی در دنیای کسب‌وکار همیشه همراه با ریسک‌های گوناگونی است.
بیشتر هلتدارها برای بقا در بازار و کسب اندک سود باید به‌طور دائم خود را به آب و آتش بزنند. این مسئله‌ای است که مشکلات بسیار زیادی برای کارآفرینان به همراه داشته و گاهی اوقات اوضاع‌شان را حسابی به هم می‌ریزد.
مشکل دیگر بحث قیمت‌گذاری اتاق‌های هتل است. برخی از مدیران هتل گمان می‌کنند اگر همه اتاق‌های هتل خود را به‌طور برابر قیمت‌گذاری کنند جذابیت کارشان برای مخاطب بیشتر خواهد شد. این در حالی است که «قیمت‌گذاری برابر» یکی از عواملی است که مسافران را نسبت به کیفیت اقامتگاه مردد می‌سازد.
وقتی همه اتاق‌های یک هتل قیمتی برابر داشته باشند یعنی خبری از خدمات لوکس یا متفاوت نیست. چه بسا برخی از مسافران علاقه زیادی به استفاده از خدمات جانبی متفاوت داشته باشند. غالب اوقات مسافران عملا از این نکات جانبی استفاده نمی‌کنند، اما هلتدار قرار نیست گزینه‌های دم دست آنها را بی‌نهایت محدود کند. در عوض میتواند آزادی عمل بیشتری برای آنها در نظر گرفته و براساس این امر مشتریان بیشتری برای خودتان جذب کند.
مورد دیگر افزایش دستمزد منابع انسانی هتل‌هاست. در یک مجموعه بزرگ اقامتی همچون هتل به تعداد زیادی پرسنل و نیروی خدماتی نیاز است تا بتوان بهترین امکانات را برای مسافران و میهمانان فراهم کرد. پرسنل فعال در هتل شامل نگهبان و حراست هتل، پرسنل پذیرش، نیروهای خدماتی و نظافتی، آشپزها و تیم پذیرایی از مهمانان در رستوران و… هستند.
در عین حال که حقوق و دستمزد کارمندان در هر مجموعه و شرکتی آنچنان که باید قابل قبول نیست، اما به دلیل تورم و مشکلات اقتصادی، افزایش حقوق و دستمزد نیروهای انسانی هتل میتواند ضربه بزرگی برای مدیران هتل باشد؛ به‌گونه‌ای که اگر مدیریت هتل توانایی پرداخت کامل و به‌موقع حقوق پرسنل را نداشته باشد ناگزیر به تعدیل نیرو خواهد بود و این موضوع به‌طور قطع در کیفیت خدمات‌رسانی به مسافران و گردشگران تاثیر منفی خواهد گذاشت.
مخلص کلام اینکه، در صورتی که هتلداران از سوی دولت حمایت‌های لازم را دریافت نکنند و سهم آنها در خصوص پرداخت بیمه کارکنان و مواردی از این قبیل کم نشود این مجموعه‌‌ها با مشکلات متعدد بیشتری روبه‌رو خواهند شد.
